Sil Baştan - Eternal Sunshine Of The Spotless Mind

Hayatınızdan silmek istediğiniz biri oldu mu hiç? Üzerine en güzel hayallerinizi yatırdığınız ilişkinin sonu kocaman bir hayal kırıklığıyla bitti mi? "Keşke seni hiç tanımasaydım" dediniz mi birisine?

Joel ile Clementine bunu söylediler. Onlar ne birbirlerini unutabiliyorlardı ne de yeniden aşktan konuşacak cesareti kendilerinde bulabiliyorlardı. Herşeyi denediler, olmadı. Hafızalarında birbirlerine ait her ne varsa sildirip, sanki hiç yaşanmamış gibi hayatlarını "Sil Baştan" yaşamak istediler. 

Bu sefer de kalpleri onlara büyük bir oyun oynuyordu. Tıpkı Pablo Neruda'nın o meşhur sözünde dile getirdiği gibi; bir gün bir yerde karşılaştılar ve yeniden tanıştılar ancak hiçbir şey bıraktıkları gibi değildi. Hala büyük yaralar vardı kalplerinde. Sırf aşkı kazıyacağız diye o yaralı kalpleri söküp atamayacaklarını çok iyi anlamışlardı...

Joel sıradan ve sıkıcı, Clementine ise küçücük dünyasında kocaman hayalleri olan bir çift. Görünürde birbirlerine duydukları aşk dışında neredeyse hiçbir ortak yanları yok.

Sil Baştan (Eternal Sunshine of the Spotless Mind), özgün senaryosuyla Oscar'ı haketmiş 2004 yapımı bir film.

Türkçe'ye tam olarak "Kusursuz Aklın Sonsuz Günışığı" olarak çevrilebilecek olan filme Alaxander Pope'un "Eloisa to Abelar" isimli uzun şiirindeki şu dizeler ilham vermiş:

How happy is the blameless Vestal's lot!

The world forgetting, by the world forgot;

Eternal sunshine of the spotless mind!

Each pray'r accepted, and each wish resign'd.

"Masum ahlaklı kadınlar nasıl da mutlu!

Dünyayı unutmuş ve dünyanın unuttuğu;

Kusursuz aklın sonsuz gün ışığı!

Tüm kullar kabullendi ve hepsi boyun eğmek istiyor.

İste bu satırların kendilerine ilham verdiği filmin senaristleri Charlie Kaufman ve Pierre Bismut, ve filmin yönetmeni Michel Gondry "En İyi Özgün Senaryo Akademi Ödülü"nü kazandılar. Ayrıca film, sinemaseverler tarafından yapılan oylamalarla 8,4 puan alarak 82. sırada IMDb TOP 250 listesinde yerini aldı.

Jim Carrey'in Joel Barish, Kate Winslet'in ise Clementine Kruczynski rolleriyle başrolleri paylaştıkları fiilm, konusunu anlatarak ifade edilemeyecek kadar derin anlamlar içeriyor aslında.

Karşımızdakine neden aşık olduğumuzu unutarak ilişkileri bir iktidar çatışması haline getirip, hayatlarımızı nasıl çıkmazlara sürüklediğimizi anlatıyor  bu film.

Birbirlerinden oldukça farklı olan Joel ve Clementine çifti başta birbirlerine aşıktırlar ancak zamanla tahammülsüzlük artar, sorunlar baş gösterir ve en ufak şeyler bile batmaya başlar.

Ayrılırlar. Clementine mutsuzdur. Joel'i unutarak mutsuzluğuna son verebileceğini düşünür. İnsanların hafızalarını temizleyebilen bir doktora gider. Joel ile ilgili tüm anılarını sildirmek istediğini söyler.

Bu durum karşısında hayal kırıklığına uğrayan Joel de, Clementine'i unutmak için aynı yolu izler. Tıpkı Clementine'nin yaptığı gibi, kız arkadaşına ait tüm anılardan kurtulmayı planlıyordur ancak işlemin yapıldığı esnada Joel, Clementine ile ilgili aslında kaybetmek istemediği hatıralarının olduğunu görür. İşlemi durdurmak ister ancak uykuda olduğu için sesini duyuramaz. Clementine'i unutmamak için zihninin içinde saklamaya çalışır ve böylelikle Joel ve Clementine, Joel'in zihninde bir yolculuğa çıkar ve birbirlerini kaybetmemeye çalışırlar.

 Filmin başından beri izlediğiniz aslında Joel ve Clementine'nin ikinci karşılaşmaları. Birbirlerine ait anıları zihinlerinden sildirmeden hemen önce birbirleri hakkında söylediklerini duyuyorlar. Sevdiği insanın gözünde ne kadar değersizleştiğini görmek ikisine de derin acı veriyor.

Büyünün bozulduğu, aşkın sona erdiği, gerçeklerin tokat gibi suratına çarptığı o an tam bir felakettir. Bir şeyler söylemek çok zordur.

Joel: Bekle.

Clementine: Neden?

Joel: Bilmiyorum... Sadece biraz bekle...

İşte filmin bana göre en kıymetli cümlesi. 

Bütün itiraflar yapılmış, en inciten cümleler sarfedilmiş ve egolar çatırdamıştır. Joel ve Clementine tüm bunları yaşıyorken tek bir kelime dökülüyor Joel'in dudaklarından: "Bekle."

 

 

Peki ya sen onların yerinde olsaydın?

Olan biten onca şeyden sonra dönüp arkana bakabilir miydin? Bir zamanlar delice aşık olduğun O insanı tüm kusurlarıyla, sahip olduğu tüm yaralarıyla, tüm gerçekliğiyle yeniden sevmeye devam etme cesaretin olur muydu? Yoksa gerçeklerden korkup yeni bir hikayenin kahramanı olacağın farklı bir hikaye mi aramaya çalışırdın?

"Birini aklınızdan silebilirsiniz ama onu kalbinizden atmak başka bir hikayedir."

 Haftanız mutlu başlangıçlara ve hayırlara vesile olsun.

Aşkla kalın!