31 Mart 2013 Pazar

Istanbul Çıkartmalarım - 1 - Tarihi Yarımada


Ağır geçen faranjitim ve kesilen sesim dolayısıyla annem ve kız kardeşim benimle ilgilenmek için İstanbul’a geldiler  :) İyi ki de geldiler çünkü çalışıp eve geldiğinizde, girer girmez mutfakta pişen yemek kokularını duymak kadar güzeli yokmuş  :)

Bundan tam altı yıl önce, İstanbulda üniversite kazandığım zamanlarda tanışmışlardı ailem bu şehir ile… Benim dışımda aileden kimse İstanbul’u pek sevmez ama ben İstanbul sevdalısı olduğum için üniversite bittikten sonra yine burada kalmayı ve çalışmayı tercih ettim. Artık çalışan bir bayan olarak, ailemi kendi evimde ağırlamak gerçekten çok farklı hissettiriyor bana. Her ne kadar annem geldiğinde evimin düzenini kendine göre değiştirse de, O’nun elinin değdiği her yer, bana kendi baba ocağımı anımsattığı için büyük mutluluk veriyor.

Bir önceki postumda paylaştığım alternatif tıp yöntemleri ve ilaçlarım sayesinde hafta sonuna gayet dinç ve enerjik başladım. Sabah kahvaltımızı evimizde güzelce yaptıktan sonra üç bayan düştük İstanbul yollarına... En başta bile bile lades dedik çünkü gezimizin büyük bir kısmını tabanvay kullanarak yapacaktık nasılsa  :)

Öncelikle Taksim – İstiklal Caddesinden başladık gezimize…  İstiklal kıpır kıpır, capcanlıydı. Hava öyle güzeldi ki, güneşi gören İstanbul ahalisi dökülmüş İstiklal yollarına… Şarkı söyleyen sokak şarkıcıları ve o kalabalığın gürültüsü bile insana İstiklali sevdiriyor bence. İstiklal Caddesinden Karaköy’ e kadar inip, Galata köprüsünde resimler çekindik birlikte. Oradan Eminönü Yeni Camii’ye geçip öğlen namazlarımızı eda ettik. Anne eli değmiş köfte ekmeklerimizi deniz manzarası karşısında yedikten sonra tramvay hattı üzerinden Gülhane’ye yürüdük.
                                            

Gülhane Parkı girişinde süt mısırlarımızı da alarak parkı gezmeye başladık. Öyle kalabalıktı ki sanki güneşin kendisini göstermesini beklemiş gibi dökülmüş yollara herkes... Çimenlerde oturan onca insanı görünce biz de çevreciliği bırakıp serildik yemyeşil çimenlerin üzerine. Yeni dikilen lalelerin ve ağaçlarda açan çiçeklerin mis kokusu sayesinde, “İyi ki gelmişiz” dedik bir kez daha…
                                           
Gülhane’den sonra Sultanahmet Meydanı’na kadar yürüdük ve yine namaz molası verdik. Meydan öylesine hareketliydi ki tüm kıtalardan turist kafilesi görmek mümkündü neredeyse… En son gittiğimde yapımına devam edilen fıskiyeli havuz tamamlanmıştı. Yeni haliyle Sultanahmet Meydanı daha modern ve daha gösterişli bir hale bürünmüştü. Tabii fotoğraflamayı da unutmadık  :)
                                          
                                  

                                             
                                             
                                     
                                             



En son durağımız Beyazıt – Kapalı Çarşı idi. Kapalı Çarşı içinde hepimizin en çok dikkatini çeken dükkanlar kuyumcular oldu elbette  :) Benim takı merakım annemden geçmiş sanırım, takıp takıştırıp çıkarım markete bile gitsem. Kapalı Çarşı’daki altınları, o kemerleri, hasır bileklikleri görünce başım döndü desem abartmış olmam. Aşiret gelini olasım geldi bir an için :p

Akşam namazını geçirmemek adına tekrar Eminönü’ne döndükten sonra, akşam saati daha bir güzelleşen boğaz manzarasıyla birlikte koskocaman bir güne daha elveda diyerek, uzun bir otobüs yolculuğuyla bu güzel gezimizi sonlandırdık biz de…

Ve şimdi böyle bir post ile bloğumda, fotoğraflarıyla bilgisayarımda, hatıralarıyla ise zihnimde güzel bir hatıra olarak kalacak artık :)

En içten sevgilerimle...


8 yorum:

  1. İstanbul'u sevmemek ne mümkün şu fotoğraflar bile her şeyi anlatır nitelikte aslında. hem de en güzel zamanı bu aralar istanbul'un içim açıldı yazını okurken. sevgiler...

    YanıtlaSil
  2. Aqualily, yorumuna çok sevindim :) Seni nerden mi tanıyorum, KK'dan elbette :) Ve kesinlikle söylemeliyim, evini çok beğeniyorum, tarzına bayıldım cidden... Çeyiz topiğinde günnurun evine mesaja atınca öğrendim bloğun olduğunu ve ekledim dün gece... Tevafuk işte, bugün de yorumunu gördüm :) Çeyiz topiğindeki o psikolog nikli kişi benim işte :) Sevgiler canım...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :)) çok teşekkür ederim. Daha güzelleri sana olsun inşallah, öpüyorum.

      Sil
  3. Şehr-i İstanbul gibisi var mı yahu..?
    Ailen nasıl sevmemiş anlamadım..

    Bu memleketin suyunu içip, yaklaşık 1 ay kadar kaldıktan sonra bu memlekete âşık olmayacak insan yoktur diye düşünüyorum.. Öyle ki; trafiğini, pisliklerini bile özlüyorsun uzaklaşınca..

    Sanırım ben Şehr-i İstanbul'dan asla kopamam..

    YanıtlaSil
  4. Şehr-i İstanbul gibisi var mı yahu..?
    Ailen nasıl sevmemiş anlamadım..

    Bu memleketin suyunu içip, yaklaşık 1 ay kadar kaldıktan sonra bu memlekete âşık olmayacak insan yoktur diye düşünüyorum.. Öyle ki; trafiğini, pisliklerini bile özlüyorsun uzaklaşınca..

    Sanırım ben Şehr-i İstanbul'dan asla kopamam..

    YanıtlaSil
  5. @ Çocuk,

    MFÖ'nün Özkan'ı diyor ya hani "Ama kopuktu kopuktu zincir olduramadım, ne yaptım ettimse olduramadım" aynen o hesap. 7 yıldır İstanbuldaysam sevdiremedim. Kıyı bucak deniz tepe ne varsa gezdirdim ama sevmediler.. İlla Bursa'mız da Bursa'mız..

    Özleme meselesine kesinlikle katılıyorum. Bak mesela bugün kısa bir tatil için ailemin yanına gidicem daha şimdiden burnumun direği sızlıyor..

    Ben de ayrılamam diyorum ama ya nasip.. İçecek suyumuz yiyecek ekmeğimiz olduğu müddetçe burdayız bakalım..

    YanıtlaSil
  6. güzel bir gezi olmuş, biz de o yarım ada civarındayız :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Orada mı yaşıyorsunuz, çok şanslısınız öyleyse :)

      Sil

Can-u gönülden yapılan birkaç satır kelamdır bu blog sahibesini sevindiren :)

BLOG DESIGN-Değmesin Yağlı Boya