Sevgililer Günü Manifestosu

Sevgililer Günü yaklaştığına göre yeni bir manifesto daha yayınlayabilirim ^_^    Ama itiraf ediyorum bu sefer şöyle bir durup düşündüm.  Malum bu dönemde Sevgililer Gününü kutlamak kadar Sevgililer Günü'ne muhalif olmak da bir o kadar popüler. Derdim ne popülerizm ne de başka bir şey.  Elbette tevekkeli değil, bir nevi safımı belli etmek benimkisi. Emr-i bi'l maruf nehy-i anil münker'den sorguya çekildiğimde en azından bu yazımı delil gösterebileceğim inşallah ^_^  

Başlıktan da anlaşılacağı üzere, bu yazının asıl amacı bu günü kutlayanları, kutladığına bin pişman etmek  ^_^    Şaka bir yana, isteyen istediği gibi kutlasın ama benim için Sevgililer Günü'nün Kabotaj Bayramı'ndan bir farkı olmadı, olmayacak da. Bu yıl da böyle olacak çünkü hala bekarım ^_^

 (Tam bu satırları yazarken İlber Ortaylı'nın şu meşhur capslerinden biri aklıma geldi ^_^) .  

İlber Amcayı capslerde bırakıp, konumuza dönelim:
Tanışma, evlilik yıldönümü, doğum günleri ve benzeri kişiye ya da çiftlere özel tarihlerin hatırlanması ve o güne özel mütevazi kutlamaların yapılması çoğumuzun hoşuna gider, özellikle biz bayanlar özel tarihlere erkeklerden daha fazla anlam yüklüyor ve önemsiyoruz, öyle değil mi? Ne yazık ki bu durum bile, sevgililer gününün benim için en sevimsiz ve içi boş tarih olma özelliğini değiştiremiyor. Neden mi? "Sevgililer Günü'nü kapitalizmin sevgiyi katlettiği gün."olarak görüyorum da ondan.  Benim için hiçbir anlamı olmayan bir tarihi herkes kutluyor diye herkes gibi kutlamak hangi kafanın ürünü benim aklım almıyor doğrusu. Sevdiğinize sevginizi hissettirmeniz için yüzlerce sebep, binlerce yöntem var. Sevgililer Günü'nde sevgilinize atraksiyon yaşatacağım diye çarkıfeleğe dönmeyin lütfen. Dünyada milyonlarca insanla aynı anda aynı taklayı atıyorsunuz, biraz marjinal olun ^_^

Sevgililer Günü'nü kutlayanlara "Aslında neyi kutladığınızı biliyor musunuz?" şeklinde bir soru da yöneltmek gerekiyor bana kalırsa. Burada yöneltilen aslında kelimesinin altını çizmek istiyorum. Sevgililer Günü aslında nedir, neden kutlanılagelir?

Sevgililer Günü'nün ortaya çıkışına dair birden çok hikaye var ve siz muhtemelen bunlardan bir tanesini okudunuz ya da dinlediniz. (Aksini düşünerek sevgililer gününün ortaya çıkışı ve tarih içinde evrilişini anlatan başka bir yazıyı daha eklemek istedim: Buradaki yazıyı okuduğumda, ben de Sevgililer Günü'nün daha önce denk gelmediğim yönlerini öğrenmiş oldum.)

Şimdi efendim, -yine linki tıklamayacak ve oradaki yazıyı okuyamacak kadar tembel okuyucularım olduğunu da varsayarak- kendi işime yarayacak olan kısmı kırparak yazıma devam etmek istiyorum:

Antik Roma'da 15 Şubat, bereket tanrısı Lupercus'!un onuruna, Lupercalia günü olarak kutlanmaktaydı. Bu günde, Lupercus'un din adamları tanrıya keçi kurban ederlerdi. Daha sonra kafalarının üstüne koydukları bir parça keçi derisi ile Lupercus'u simgeleyerek, Roma sokaklarında koşturup, karşılaştıkları herkese dokunurlardı. Genç kızlar gönüllü olarak ileri atılır ve bereket tanrısının dokunuşundan paylarını almaya çabalarlardı. İnanışa göre bu dokunuş sayesinde doğurganlıkları kolaylaşacaktı. 

Lupercalia bayramının arifesi olan 14 Şubat'ta genç erkeklerin genç kızların isimleri yazlı kura çekerek bayram boyunca 'çift' olma alışkanlığı vardı. 469'da Papa bu gayri-Hıristiyan bayramını yasaklayarak sadece kura çekilişine izin verdi. Ancak artık kuralarda kızların değil azizlerin isimlerini yazılıydı.

"El haya-ü minel iman."  yani Türkçesiyle "Haya imandandır." diyor Peygamber Efendimiz (sav).  Yukarıda paylaştığım haliyle günümüzdeki haline evrilen Sevgililer Günü'nün, toplumumuzda algılanışı ve pratikte uygulanışı üzerinde azıcık kafa yorunca, bana öyle geliyor ki Sevgililer Günü hayayı, ahlaki değerleri, örf ve gelenekleri ve en önemlisi İslam inancını yıpratmaya yönelik bir zihniyetin ürünüdür. İşin bu noktası; kapitalizm, materyalizm ve sayısı çoğaltılabilecek her türlü ideolojiden daha önemli benim için.

"Sevgili" adı altında gençleri zinaya özendiren, Türk kültürünü ve İslam ahlakını her anlamda erozyona uğratmayı hedefleyen kutlama çeşitlerinden uzak durmak, gerçek manada dinini yaşamak ve örnek bir Müslüman olmak isteyenlerin önemle üzerine eğilmesi gereken meselelerden biri olmalı. "Bir kavme benzeyen, onlardandır." diyor Yüce Nebi.  Bu Hadis-i Şerif, duyanın umursamaz kalamayacağı türden ciddi bir ikaz. Bunun şuuruyla hadiseleri ele almak ve değerlendirmek gerekiyor düşüncesindeyim.

“Allahım! Bana sevgini, Seni sevenin sevgisini, beni sevgine yaklaştıracak her şeyin sevgisini nasip et ve Senin sevgini benim için soğuk sudan daha sevimli kıl.”

(Hadis-i Şerif)

Sözde değil özde anlayan, kollarıyla değil yüreğiyle sarılan, elleriyle değil yüreğiyle yüreğimizden tutup ötelere, sonsuzluğa götüren, "Allah için seven" gerçek sevgililer olabilmemiz ve bulabilmemiz duasıyla.

Aşkla Kalın!

Not: Geçtiğimiz yıl kaleme aldığım Sevgililer Günü yazısına buradan ulaşabilirsiniz. Şayet önceki manifestolarımı okumadıysanız; Suriyeli mülteciler ve çocukların çalıştırılması mevzusunu ele aldığım yazıma buradan, doğum günü, baby shower partilerinden hareketle tüketim toplumu olmaya yönelik eleştirilerime yer verdiğim yazıma buradan, ve yine dolaylı yoldan Noel/Yılbaşı kutlamalarına değindiğim yazıma buradan ulaşabilirsiniz.